Fijne medereisgenoten, het heeft een tijdje geduurd, maar in het onderstaande verhaal probeer ik mijn belevenissen vanaf Curacao met jullie te delen. Alle mensen bedankt voor jullie reacties, en schroom niet om wederom een reactie te plaatsen, het is altijd leuk om jullie berichten te horen vanaf Nederland. Het kan zo zijn dat dit verhaal niet een chronologische volgorde heeft, dit komt omdat we hier op het eiland genoeg te doen hebben, en ik soms na een dag probeer tijd vrij te maken om weer een klein stukje te typen, maar dit schiet er wel eens bij in, lig liever na een stagedag lekker relaxt op Mambo onder de palmbomen, op een strandbedje, met een Amstelbright, met het zonnebrilletje op te kijken naar ...... uh het mooie uitzicht, naja ik heb jullie genoeg lekker gemaakt met het uitstekende, warme, tropische, weer hier !!!

Leest u gerust verder................

Week 3

Maandag begon de dag al erg vroeg namelijk om 5.15 in de morgen. Na het postkantoor geweest voor onze werkvergunning en direct door op naar onze eerste stagedag. Onze stagebegeleidster Natascha is deze eerste week niet aanwezig door persoonlijke omstandigheden. Eenmaal aangekomen heeft een andere vrouw haar functie overgenomen en werden we begeleidt door haar naar ons nieuwe kantoor. Ons kantoor met arco, wc en eigen badkamer echteluxe dus, zie foto's. Na dit bezoek hebben we een rondleiding gehad en hebben we kennis gemaakt met collega's, waaronder groepsleiders, psychiaters, leidinggevende, schoonmaaksters iedereen. Hier op de Antillen vinden ze het sociale aspect erg belangrijk, dus we hebben de handen geschud van iedere werknemer, en ons netjes voorgesteld in het Papiaments. We kregen vaak te horen dat het echt een ‘'must'' is om Papiaments te gaan leren, waar we dus nu ook op zoek naar zijn.

Na deze ontmoetingen en rondleiding kregen we dossiers van de cliënten die bij ons PMT gaan volgen. De rest van de middag hebben we op ons kantoor gezeten en hebben we nog even rondgelopen. We zijn de klas ingegaan waar de deelnemers zitten en contact gemaakt met de deelnemers. Het GOG is een justitiële inrichting waar jongeren geplaatst worden, doordat ze uit huis worden geplaatst of dat ze door justitie worden geplaatst. Deze jongeren zitten hier intern, dat betekend dat ze niet buiten de hekken mogen komen. Maarja, als je de hekken hier ziet dan kunnen 10 deelnemers tegelijk door 1 hek ontsnappen. Dat deelnemers proberen te ontsnappen gebeurt ook regelmatig. De jongeren wonen hier, de meeste gaan hier naar school, en ze krijgen sportlessen en er worden activiteiten aangeboden aan deze jongeren. Van te voren zul je denken dat dit een moeilijke doelgroep is en dat deze jongeren allemaal patsers zijn met goude tanden en tatoeages die lijken op bajesklanten. Dit valt echt reuze mee, deze jongeren zijn 15 a 16 jaar oud. Dus ik heb nog geen jongeren in de houtgreep moeten nemen, of ik heb er nog niet een paar neergehoekt. ( ik heb nu het waanidee dat ik iedereen wel aan kan, omdat ik 1 kickboxles van Tom heb gehad ). De doelgroep valt dus mee, en we hebben al een goed contact opgebouwd met deze jongeren.

De stage hier is zoveel anders dan in Nederland. Alles is hier Poco Poco, of te wel Rustig Rustig. S'ochtends en aan het einde van de dag moeten we de sleutel van het kantoor ophalen en wegbrengen naar Englesio, hoofd van de civiele dienst. Voor deze bezigheid kunnen we per dag al wel 2 uur uittrekken. Deze meneer loopt over het terrein en praat met iedereen een beetje en doet over alles heel erg rustig. Dit is typisch Antiliaans. Erg leuk om mee te maken. Alles gaat hier zo relaxt, als het vandaag niet hoeft, gebeurt het morgen wel.

Onze donkerblauwe met grauwe deuren, olieverslinderde, pijlsnelle, rammelde, rokende, uitgebalanceerde, piepende Nissan Sentra heeft het echter niet zo relaxt. Onze trouwe bolide heeft het een beetje zwaar. In deze 2 weken heeft hij maar liefst 8 keer stilgestaan. Wie laat dan ook 4 keer achter elkaar de lichten aanstaan waardoor mijn andere reisgenoten weer moeten duwen, tja... ik heb het gevoel dat ik toch niet meer zo goed in de groep lig.

Zondag waren we uitgenodigd door onze huisgenoot voor een BBQ. Deze vond plaats op Daaibooi, een mooi strand aan het Westpunt. Met ongeveer 12 man en alle boodschappen in 2 jeeps te hebben gepropt, ging deze avontuurlijke tocht richting het Westpunt. Na vele collega's van Mick en marloes ( huisgenoot ) te hebben ontmoet ging het los. Deze middag was erg gezellig en we hebben goed gedronken ( dat moet altijd met warm weer, veel drinken zegt me moeder altijd ) Zo gezegd, zo gedaan. We hebben veel nieuwe leuke mensen ontmoet. Zelfs een moeders. Een vriendin van tegen de 40 van Marloes en Mick die we na nodige drankjes, Moeders noemde. Mijn echte moeders is natuurlijk onvervangbaar, haar moederkwaliteiten zoek ik hier wel degelijk op, op Curacao. Ook Susanne noem ik vaak Moeders, ze zorgt goed voor me, als ik weer zoals gewoonlijk wat kwijt ben, komt ze 5 minuten later aanlopen met wat ik zocht. Ook heb ik en negroïde moeders, namelijk de vrouw van de wasserette om de hoek. Dus Moeders maak je niet druk er wordt helemaal goed voor me gezorgd.

Week 4

Dinsdag zijn we voor de eerste keer naar Papiaments les geweest. We kwamen aan in een niet al te frisse buurt waar we Papiaments zouden krijgen. Aangekomen op het adres waren we er niet van overtuigd of onze geliefde,gewilde Nissan nog wel op dezelfde plek zou staan waar we hem geparkeerd hadden. Aangekomen op het adres zagen we naar ons idee een groot drugspand, een groot, vies oud ‘'huis''. We maakte kennis met onze docent(e). We wisten namelijk niet aan de eind van de avond of het nou een Hij of een Zij was. In het huis waren vele jongeren en het zag er allemaal niet erg fris uit. Ook onze docent(e) was een beetje luguber. We kregen twee blaadjes waar alles helemaal door elkaar stond, op deze twee blaadjes stond alles wat je moest weten om Papiaments te praten ( jjaaa heee ) maargoed Oke het zal wel. Op dit papier stond alles helemaal door elkaar, opzich heb ik geen moeten met chaos, maar hier werd ik zelfs panisch van. Ze ratelde, en ratelde maar door. Tom en ik elkaar vol verbazing aan. Het vroeg me een paar keer van: ‘'Let je wel op Dushi'', ‘'Snap je het wel schatje ‘' ...... Jaaaaaa Hopi Bin ( heel goed ). Na een uur dit geratel aangehoord te hebben zijn we direct naar de Rum winkel gegaan om is ff alles te laten bezakken met een goede Rum Cola, ook wel in de volksmond Boka genoemd

Vrijdag waren Tom en ik vrij. Tom ging surfen,ik had toen gelukkig de auto voor mezelf omdat ik s'ochtends al de dames had afgezet bij hun stage. Die middag heb ik in Willemstad rondgereden om drumzaken en drumscholen te zoeken. Dit is me aardig gelukt. Ik heb locaties gevonden waar ik voor mezelf af en toe kan gaan drummen. Ook probeer ik te regelen op een basisschool om drumlessen te gaan geven aan kinderen. Na iedereen weer opgepikt te hebben we die avond afgesloten met een te gek feest op ‘' De Boot''

Zaterdag zijn de meiden en ik naar Cas Abou geweest, ik hoorde van meerde personen dat dit een te gek strand moest zijn, en dat was het ook. Een heel mooi strandje waar we veel gesnorkeld hebben wat erg mooi is, dan dat grauwe,gore slootwater in Nederland, en water was kraakhelder en we zagen veel tropische vissen zwemmen.( Zie foto's )

Zondag zijn ik, Tom en Frank ( Coole dude die we hier leerde kennen ) gaan vissen. We vertelden tegen de dames dat wij met onze viservaring wel het avondeten zouden gaan verzorgen. Met goede moed stapten we de auto in met onze professionele hengel. Frank opgehaald en richting de supermarkt om aas te halen, ohjah en ook wat biertjes. Na een tijdje te hebben rondgereden bij het Spaanse water, door de bergweggetjes kwamen we op een mooi visstekkie. Hier zouden we toch wel echt barracuda's, zwaardvissen, haaien en potvissen kunnen vangen. Met z'n drieën hadden we 1 hengel, dus er moest wat geïmproviseerd worden, als ware ‘'Magyvers'' zetten wij onze eigen hengel in elkaar. Met en draadje een haak en een homp brood gooide wij onze eigengemaakte werphengels in het water.

Tom dacht met zijn vistalenten wel even de eerste paar vissen te gaan vangen. Hij noemde zichzelf ook wel Rex Hunt ( de welbekende visser van de Discovery Channel ) Rex nam zijn werphengel in zijn befaamde handen nadat hij een blinker eigenhandig aan de lijn had bevestigd. De werphengel ging naar achteren en hij wierp zijn blinker richting het water, en ja hoor hij had direct beet...... namelijk een grote cactus die 10 meter achter hem stond. In plaats van recht naar voren te gooien gooide die gekke Rexxie hem vol naar achteren waar hij een cactus geharpoeneerd had. Dit geeft al een beetje aan wat het niveau was van die middag.

Nu maakt dit verhaal een hele onverwachte wending. Want zoals u al zou denken, en wat wij ook dachten, wat zullen die jongens nou toch hebben gevangen, nou dat ga ik u vertellen:

Toen we eenmaal onze lijnen hadden uitgezet kwam de daadwerkelijke intensie van deze ‘'vismiddag'' naar boven drijven, namelijk een paar lege tassen met bierflesjes die we aan onze haak hadden geslagen. Vol verbazing keken we elkaar aan en wisten niet hoe dit nou gebeurt was, al die biertjes die we gekocht hadden, waren allemaal leeg en hingen aan een tasje aan onze haak. We namen onze buit dan ook vol trots weer mee terug naar de auto om deze aan onze vrouwelijke reisgenoten vol trots te laten zien thuis. Vervolgens GeBBQ bij een paar Dudes uit Tukkerland, altijd leuk... Na deze avond hebben we de avond afgesloten om nog meer aan de haak te slaan, alleen toen bij Mambo Beach

Week 5

De week begon goed, we moesten wederom heel vroeg uit bed omdat we nog steeds onze werkvergunning aan moeten vragen. Om 7 uur zaten we met onze frisse smoeltjes bij het postkantoor. De urinelucht walmde om je heen, dit werd toch wel een beetje verdacht, totdat Tom mee wijs op het feit dat ik waarschijnlijk in een pisvlek zat op de vroege ochtend. Daar werd dat welbekende frisse smoeltje van mij niet echt frisser op maargoed, als we onze werkvergunning maar kregen daarvoor waren we inmiddels vaker voor gekomen op maandagochtend. Na anderhalf uur gewacht te hebben mocht Tom als eerste naar het loket, na enkele spannende minuten kwam hij met zijn hangende koppie terug. Blijkbaar moeten we naast al zoveel documenten, ook nog de geboorteakte hebben. Dus die ochtend was een topbegin van de dag, vooral als je weet dat zondagavond het 1 van de leukste dagen/avonden is om op het strand te stappen.

Aangekomen op stage kregen we de heugelijke mededeling dat we vrij waren. Want het was die zondag carnaval geweest. Toch was dit een beetje een domper omdat we zondagavond al redelijk vroeg naar huis waren gegaan.

Over onze Nissan kan ik vele verhalen vertellen, laten we het maar kort en bondig houden, en 2 weken zoon 12 a 15 keer stilgestaan. In het begin kwam dit omdat ik graag de accu wou testen door 4keer de lichten aan te laten staan, waardoor we de auto moesten aandrukken. Ondertussen is het aandrukken van de auto een dagelijkse bezigheid. Zo'n 3 a 4 keer per dag is er niks bij. Tegenwoordig parkeer ik de auto op een heuvel, zodat ik ff snel een duwtje geef aan de auto, in de bolide spring in de 1 zet en de koppeling laat schieten waardoor de rookwalmen weer achter ui de uitlaat komen.

Op deze site is het de bedoeling dat ik mijn belevenissen nieuwe ervaringen aan jullie vertel, nou.... een nieuwe ervaring heb ik gehad, en dat wel op de gym. We zijn bij Mambo beack lid geworden van de fitniss. Ik ben al vaker naar de fittnis geweest, maar ik moet jullie allen eerlijk bekennen,ik heb nog nooit van mijn hele leven op een loopband gestaan. Vrijdag ging ik fitnissen, gelukkig was het rustig dus ik dacht naja laat maar is proberen op zoon loopband. Ik dacht als het zo druk is en iedereen ziet hoe ik op mijn smoeltje ga, daar wordt ik niet zo vrolijk van. Dus ik dacht, mooi rustig, ik zal het wel is ff doen. Eenmaal op dit gevreesde apparaat kreeg ik weliswaar de looppas erin, en ging al snel harder. Het was een beetje wennen en ik zwalkte nog een beetje na links en rechts, gespannen hield ik me nog een beetje vast aan die leuningen zodat ik zeker wist als ik en misstap zou maken dat ik me nog enigszins zou kunnen herstellen. Na toch 5 minuten gerent te hebben voelde ik me al snel zekerder op die band, na tien minuten zwalkte ik niet meer heen en weer en liep ik in een mooie galop op die loopband Het zelfvertrouwen spatte eraf en ik probeerde de anderen mensen in de Gym te imponeren met mijn mooie galop... totdat mijn veter van mijn schoen losging....naja je raad het al....!! Vol op mijn muil...!! Snel stond ik op en deed alsof er niks aan de hand was, maarja die mensen die ik had geïmponeerd met mijn mooie zelfverzekerde looppas keken natuurlijk wel mijn kant op, en die begonnen natuurlijk keihard te lachen.

N agoed misschien niet een hele spannende nieuwe ervaring, maar toch een nieuwe ervaring, en daarvoor ben ik hier toch ook een beetje, maar mij vind je niet meer op de loopband.

Tot zover mijn verhaal, Carnaval staat voor de deur dus in mijn volgende bericht zal ik jullie daarover berichten, en natuurlijk over stage. In mijn verhaal heb ik niet alles kunnen vertellen natuurlijk, voor het lezen van meer belevenissen over ons vier kunt u alles lezen op de site van mijn reisgenoten. De link staat op de site, maar nogmaals:

Tomkes.reismee.nl

Roosbarthels.reismee.nl

Susanneopcuracao.reismee.nl

Mensen een fijn carnaval en tot snel,

Wees gegroet,

Jeroen